Retourtje Leersum

Voor het eerst met volledige bepakking naar Leersum en terug. Het begon te hagelen, maar ook dat moest ik volgens Iet een keer oefenen, dus in het bushokje heb ik mijn regenhoes over de rugzak getrokken en ben vrolijk verder gelopen.
Ook de wandelstokken voor het eerst uitgeprobeerd. Die vind ik niet ideaal op asfalt vanwege het kabaal dat ze maken met de ijzeren punten. Ook kon ik ze niet goed kwijt toen het begon te regenen, dus daar moet ik nog iets op verzinnen.
Het gewicht van de rugzak viel mij erg mee. Ik vermoed dat ik rond de 7 kilo rugzak met inhoud mee heb getorst en dat ik straks met 8 kilo op stap ga. Dat is gevoelsmatig mijn maximum. We zullen zien of ik dat red.
Vervelend genoeg merk ik dat mijn hallux wel pijn gaat doen na het wandelen. Misschien omdat ik geen steun meer heb zodra mijn schoenen uit gaan. Ik moet de podologe dus nog wel een keer bezoeken.
Zaterdag heb ik nog een uurtje heerlijk rustig gewandeld in de bossen bij Joppe (vlakbij Zutphen) voor de verjaardag van Arianne, met haar verjaarsgasten.

Een weekje Marokko

Terug in de regen na een heerlijke week in Marokko met iedere dag een stralende zon!
Uiteraard gingen mijn wandelschoenen mee en vanaf de eerste dag ging ik iedere ochtend (okee, het was misschien wel een béétje een raar gezicht om met bergwandelschoenen over het strand te lopen, maar goed) op stap.
Hoe het is gekomen weet ik niet, maar ik kreeg een ontsteking in een eigenwijze teen: blauw, opgezwollen etc. Dus de dokter erbij die penicilline voorschreef. Helaas dus vanaf toen ook rust voor het voetje. Dit was geen straf, want het weer was heerlijk, de mensen vriendelijk en het eten geweldig....
Nu weer terug in de regen - hopelijk houdt die snel op want ik wil weer aan de wandel!

Weer 14 kilometer op de teller erbij

Het gaat goed! Er zit echt vooruitgang zit in mijn wandelen. Ik ben begonnen met de "kunstteen" om mijn voet, maar al na een half uur had ik het idee dat de druk van mijn schoen teveel werd, dus heb ik hem uitgedaan.
Vervolgens heb ik, met de aanpassing van de schoenzool de hele tocht pijnloos gelopen!
Heel af en toe voelde ik iets, maar volgens mij niet iets om mij zorgen over te maken.
Hopelijk zijn nu alle "opstartproblemen" definitief voorbij en wordt het vanaf nu alleen maar leuker!

ER IS WEER HOOP!!!

Dankzij de podologe waar ik net vandaan kom!
Zij heeft de hoop weer teruggebracht. Na onderzoek bleek dat door de hallux, de spieren van grote teen te kort zijn om goed te kunnen lopen, waardoor ze overbelast zijn geraakt en pijn zijn gaan doen. Dus geen ontsteking van de hallux, waar ik zo bang voor was!
Ter plekke heeft ze de zool van de wandelschoen aangepast en een sciliconen cover gemaakt om mijn grote teen heen om hem te beschermen.
Het is toch een wonder! Nu moet ik van haar weer gewoon gaan lopen, met de hulpstukken en zij is er van overtuigd dat ik binnen een week al zal merken dat het beter gaat.
IK BEN HEEL ERG BLIJ!! :)

Stressssssss!

Vannacht werd ik wakker van steken in mijn Hallux Valgus!
Heb zelfs overwogen om een pijnstiller te nemen, maar ben uiteindelijk weer in slaap gevallen.
Dit mag echt niet gebeuren, want als hij ontstoken is kan ik gewoon niet meer lopen!
Vanmorgen direkt een afspraak gemaakt met een podoloog in Driebergen, die ik vanmiddag al kan bezoeken. Nu maar duimen dat ze een oplossing heeft.... ik ben nu echt ongerust.

Heerlijk lenteweer!

Er moest gisteren weer gelopen worden, want het was heerlijk weer!
Het werd een rondje van Doorn naar Langbroek - over het landgoed van Kasteel Sandenburg en weer terug. Ik had gehoopt op een kopje thee onderweg in Langbroek, maar jammer genoeg was Torbijn gesloten dus heb ik twee uur stevig doorgewandeld.

Over de 10 km grens heen!!!

Wat zal Betsy trots zijn!
Vanmiddag ben ik van Doorn naar Zeist gelopen; tot het einde van de Krakelingweg. Toen begon het hier en daar te kraken in mijn heupen en werd het tijd om te stoppen. Doel van de wandeling was Huis ter Heide, naar F.P. en A.J., maar dat was net een paar km. teveel van het goede. (Joost zat daar en heeft mij gelukkig opgehaald. Hij is mijn trotse en trouwste motivator.)
Maar ik mag niet klagen: ca. 12,5 km. gewandeld mét mijn nieuwe schoenen aan! Mijn hallux houdt zich stil en daar ben ik heel blij mee.
Helaas is de peesontsteking in mijn elleboog nog niet verdwenen, dus liep ik met mitella over de regenjas heen. Dat ging prima.
De waterdichte regenbroek heeft er wel voor gezorgd dat mijn joggingbroek daaronder drijfnat is geworden. Niet echt ideaal dus! Moet nog maar eens bedenken hoe ik het regenbroekprobleem kan gaan oplossen. Als iemand suggesties heeft? Altijd welkom!!
Nu ben ik moe maar zeer voldaan.

Gisteren voor het eerst naar buiten

op mijn nieuwe schoenen! Wat is het toch vreselijk moeilijk om je aandacht niet te focussen op het eventueel voelen van pijn die je niet wilt voelen.... maar het is gelukt! In gedachten heb ik deze schoenen officieel als partners geïnstalleerd om samen de reis mee te gaan ondernemen. Zij moeten het gaan doen. Voor de zekerheid breng ik ze straks bij de schoenmaker die er dan nog een bult in mag knijpen, zodat ik er echt alles aan heb gedaan om het mijn hallux zo comformabel mogelijk te maken. Het moet gewoon gaan lukken zo!
Vandaag over 11 weken vertrek ik naar Léon. Het aftellen gaat beginnen en het serieuze inlopen dus ook.

Mijn nieuwe wandelschoenen!

Ze zijn er! Jeetje wat ben ik blij!! Zit nu achter de computer met het nieuwe paar aan mijn voeten. De eerste 2 dagen uitproberen of mijn hallux zich stilhoudt en dan als de wiedeweerga mee naar buiten om in te lopen!

Maak kennis met mijn Hallux Valgus!

Deze foto is speciaal voor iedereen die nieuwsgierig is om te zien hoe mijn Hallux Valgus er nu precies uitziet.

Dan maar op mijn gympen gaan wandelen...

..... dat was niet zo slim. Wel voor de algehele conditie, maar niet zozeer voor mijn voeten. Mijn hallux bleef wel rustig, maar gympen geven blijkbaar niet de steun die je nodig hebt als je stevig door wilt wandelen.
Maarn stond gisteren op het programma; met muziek in de oren over de heuvelrug, langs de drukke weg naar Maarn gewandeld. Daar ben ik de bossen in gegaan. Tot mijn verbazing stond daar opeens een schitterend landhuis - de Hoogt. Zo ontdek je naast schitterende natuur ook nog eens schitterende bouwsels. Het voelt zo bijzonder als je, zo lijkt het, alleen door zo'n enorm groot bos loopt. Aan de ene kant een beetje eng, maar als je dat los kunt laten wordt het net alsof je een boek leest.. het is nieuw en spannend - je kunt allerlei dieren tegenkomen die in het wild leven en je in jouw achtertuin niet ziet. Ook de sferen variëren. Soms vind ik het heerlijk op een bepaalde plek, terwijl ik 10 meter verderop om mij heen kijk en het gevoel heb dat ik daar niet graag wil zijn. Dan is het een kwestie van doorlopen!
Hopelijk komen mijn schoenen nu heel snel, want ik wil ze dolgraag gaan inlopen!