Nog meer baby-reetjes....

Vanmorgen samen met Joost op stap in het bos van Hoog Moersbergen en jawel hoor: nu heeft Joost ze dan ook gezien. Twee kleine reetjes huppelend door het struikgewas.
Het werd een korte 1 uurs wandeling dus ik denk dat ik vanmiddag weer op stap ga. Het weer is schitterend dus dat is genieten.
Het teenstukje heb ik nu aan om te wennen. Wat een rotding is dat zeg! Irriteert mateloos onder die brave tenen die nu opeens strak in het gelid liggen. Nog even volhouden om te wennen voordat ik ze aan doe tijdens het lopen. Ja, je moet er wel wat voorover hebben (ik dan) om de uitdaging tot een goed einde te brengen.
Ik doe het graag en het is mijn eigen keuze.
Regelmatig denk ik aan de wijze woorden van Joost: "het gaat om de reis, want als je aankomt dan is het over, dus je moet niet te snel willen gaan!" en Tiets: "dat ga jij redden, ik weet het zeker!" en Arianne: "je gaat gewoon elke dag lekker wandelen en ziet gewoon hoe ver je komt". Ze spoken regelmatig door mijn gedachten en geven energie. Zonder dat jullie het weten gaan jullie allemaal mee op mijn reis!!