Gezond en wel in Astorga aangekomen vanuit Hospital de Orbigo

Ach jeetje mina, hoe moet ik nu eventjes aan jullie uitleggen wat ik hier allemaal meemaak? Eigenlijk onmogelijk - toch maar even proberen. Gisteren een heerlijke wandeldag gehad. Met frisse fruitige ooievaarskuitjes in de zon - factor 20 - naar Hospital de Orbigo gelopen. Een middeleeuws dorp met schitterende toegangsbrug, alleen voor voetgangers.
Tijdens het lopen had ik mij bedacht dat ik zo ongeveer de enige Pelgrim ben met 14,5 kg.(bleek op schiphol) rugzak en dan nog niet mijn liter water meegerekend! Ik lijk, herstel, ben gék! Weg ermee - hupsakee en wel zo snel mogelijk. Dus... eerst het officina de correos (had ik zelf verzonnen en bleek te kloppen!) gezocht en gevonden. Vervolgens eerst gebeld met het hotel in Santiago of ze mijn pakketje zouden willen bewaren tot de 6e juni. Dit had ik al per mail gedaan, maar er was geen internet in het dorp dus dat kon ik niet checken. Ik had maar 0,5 uur want het kantoortje was maar 1 uur per dag open. Natuurlijk was het geen probleem, dus snel terug naar het postkantoortje en vervolgens een doos uitgezocht. Rugzak open op het grijze bureaublad. Toen moest ik gaan kiezen... wat wel-wat niet. Goed lieve mensen, van mij dus waarschijnlijk geen smeuiige verhalen meer te verwachten uit ranzige refugio´s want het besluit was snel genomen: ik kan het de andere Pelgrims toch niet aandoen om wakker te liggen van mijn gesnurk?? Dus: slaapzak en katoenen binnenzak - adios. Daarnaast mijn 2e broek, 2 paar sokken, opblaaskussentje en 1 t-shirt - totaal 2,5 kilo!! Halleluja!! Ik zeg waarschijnlijk, want niet overal zijn hostals of hotelletjes waar ik een kamertje kan huren, dus wie weet!
Toen moest ik nog op zoek naar een slaapplek. Het hotel op de hoek wilde 45 euries - no way José, want de kamer was duf en zij waren onaardig.
Maar, blij dat ik 2,5 kg. lichter was ben ik vrolijk doorgestapt en heb op de markt wat fruit gekocht. Ik ben beland bij de Maria de Lourdes fans....d.w.z. een soort B & B door NL opgezet. De beheerders zijn een heel vriendelijk Portugees echtpaar: Manuel - jawel - en Dolores met dochter Catrina. Fijne mensen die alles deden om mij thuis te laten voelen. Ik kreeg iets te drinken met een schotel vol koekjes erbij en ze lieten mij de achtertuin zien. Heerlijk vredig tafereel met 3 ligstoelen. Laat ik nu hun enige gast voor de nacht zijn! Ze hebben plaats voor 16 man. Afijn, eerst schoenen uit op mijn kamertje met houten twijfelaar en op naar de tuin waar ik heerlijk heb liggen snurken in de zon! Gelukkig is de siësta hier de normaalste zaak van de wereld - prima uitvinding. Zij wilden dolgraag voor mij koken dus vooruit dan maar. Salade, brood, een gebakken visje dat nog zwom (in het vet) ook nog frietjes met diploma. Omdat ik zei dat ik niet kon kiezen tussen de toetjes kreeg ik een bord vol met flan én cheesecake met twee toefjes slagroom en chocoladesaus.... hahahahahaha. Te lief gewoon! Na het eten nog een kopje koffie en toen naar mijn kamer. Eerst opgefrist en toen in mijn mand met 3 extra dekens. Het is inmiddels koud geworden en het waait heel erg. Puzzelboekje erbij - route voor morgen voorbereiden en rond 21.00 uur...... weer heerlijk liggen snurken!!