Engelse les op Sarria highschool.

Ja, ik zou nog vertellen hoe dat zo kwam. In Samos, waar ik mij stierlijk verveelde las ik de oproep van Nuria - de Engelse lerares - op een poster op het raam van één van de barretjes met de vraag of Peregrinos langs zouden willen komen om Engels te spreken met de leerlingen.
Leek mij wel een grappig plan dus het tel.nr. van de school gebeld en met Nuria afgesproken voor vanmorgen 09.00 uur.
Zoals altijd - netjes opgevoed - ben ik keurig op tijd bij de school. Een groepje oude gebouwen met verwaarloosde tuin en speelplaatsen eromheen moet de kinderen van Sarria motiveren om te studeren. Binnen is het niet veel beter - grote witte buizen langs de plafonds en een niet echt fijn sfeertje.
Ik word naar boven gebracht door de secretaresse - die natuurlijk geen woord Engels spreekt - en ontmoet Nuria en haar klas. Het zijn 18 kinderen van 16 tot en met 18 jaar die zenuwachtig naar hun schriftje kijken als ik oogcontact probeer te maken. Het is wel duidelijk dat Engels niet hun favoriete les is. De juf vertelt mij dat de kinderen vragen hebben voorbereid. Hun uitspraak is ronduit slecht! Ze hebben een vreselijk accent en zijn daardoor ook moeilijk te verstaan. Het niveau is echt dramatisch. Ik weet zeker dat onze kinderen met 12 jaar al 10x beter Engels spreken. Nu moeten zij mij vragen gaan stellen, maar dit gaat niet van harte. Dan maar omgedraaid en heb hun vragen gesteld. Ze vinden het maar moeilijk.
Ik probeer zo eenvoudig mogelijke vragen te stellen en zo simpel mogelijk hun vragen te beantwoorden. Ze zijn over het algemeen wel braaf - maken er gelukkig geen zooitje van. Om ze bij de les te houden vertel ik over het drugsbeleid in NL en over The red light district. Dat werkt wel want ik merk dat ze proberen om beter te luisteren. Maar ze durven niet echt. Jammer! Heb ze geprobeerd te motiveren om Pelgrims aan te spreken in het Engels met de garantie dat ze dit echt leuk vinden omdat dit nooit gebeurd. Hopelijk treffen ze dan geen Duitsers of Fransen...
Toen moesten er foto´s worden gemaakt met 2 verschillende camera´s voor een nationaal blad dat in september verschijnt. Ze vonden haar initiatief zo leuk dat ze er een verhaal over willen schrijven met foto´s. Ben benieuwd.
We hebben het ook gehad over het feit dat alle Amerikaanse films hier in het Spaans op t.v. komen. Dat scheelt natuurlijk alles - ze horen bijna geen Engels dus dan wordt het ook moeilijk om het te leren. Volgens Nuria wil de regering daar wel wat aan doen, maar wordt tegengewerkt door met name de ouderen. Het is altijd al zo geweest, dus die willen het zo laten. Daarnaast vertelt zij dat de mensen in Spanje niet van lezen houden (!). Het was een leuke ervaring.
Na afloop van de les krijg ik een waardebon voor 10 euro voor een lunch in mijn hotel! Jeetje mina, volgens mij moet ik dan wel heeeel veel eten. Toch lief!
Nu ga ik weer naar buiten. Het zonnetje is er weer en het wordt geloof ik 26 graden vandaag - d.w.z. nog veel warmer in de zon! Heb insmeerspul bij me en de cola-light ligt al op temperatuur te komen in de frigo, dus het wordt genieten vandaag! Hasta pronto!!