Bijna bij het Cruz de Ferro!

dus dat betekent dat ik alle stenen die ik heb meegekregen ga achterlaten! Vreemd idee hoor - jullie horen bij mij en nu moet ik een stukje loslaten... Ik zit nu in een Albergue in Foncebadón. Een "plekje" in de bergen tussen een deken van paarse heide, met wel 3 huizen. That´s it! Een gezellige Albergue met Tibetaanse gebedsvlaggen aan de voorgevel en een heerlijk sfeertje hierbinnen. Natuurlijk geen aparte slaapkamers hier, maar slaapzalen en drie zeer luidruchtige Duitsers die net binnenkomen.
Heb zo getwijfeld of ik wel of niet zou gaan lopen vanmorgen en nu heb ik weer last van twijfel of ik door ga lopen. Dan moet ik minimaal 12 kilometer verder om een hostal te vinden! Ben vanmorgen van 1150 mtr. naar 1425 mtr. gelopen in 6 km. Het gaat eigenlijk boven verwachting goed maar ik geniet ook intens onderweg van de natuur. De kleuren van de heide, brem, intens moederpoepblauwe bloemetjes, kamille en de stilte! Behalve dat ik regelmatig de koekkoek hoor! Grappig! Hoef je geen ornitoloog voor te zijn om zijn naam te raden...
Oh jongens, het is zo bijzonder om hier te zijn. Het is een hele aparte intense belevenis. De ontmoetingen - gisteren ben ik even de refugio ingelopen en belandde in de prachtige achtertuin. Her en der zaten Pelgrims. Twee droogrekjes vol met was in de zon. De pastoor kwam door het gras aanlopen met een grote zwarte jurk aan, wapperend in de wind, iedereen persoonlijk uitnodigen voor de mis van 19.00 uur. De schat. Nu had ik daar geen behoefte aan, maar het idee is toch mooi!
Lieve mensen - geniet van de dag. Ik laat de computer achter en ga weer met mijzelf op stap.... of blijf voor mijn eerste verblijf in deze Albergue....... wordt vervolgd! XXX